تابعهای FIND و SEARCH جزو توابع متنی اکسل هستند. این توابع موقعیت یک کاراکتر یا زیررشته را درون یک رشتهی متنی دیگر برمیگردانند. عملکرد این دو تابع مشابه هم است؛ تفاوت تابعهای Find و Search در این است که تابع Search به بزرگی و کوچکی حروف حساس نیست و نیز از وایلدکاردها پشتیبانی میکند.
🌎 Find و Search در زبان انگلیسی به ترتیب به معنی یافتن و جستوجو میباشند.
ویدئوی آموزشی
آموزش ویدئویی تابع FIND را در زیر میتوانید مشاهده کنید. در صورتی که مایل به تماشای ویدئو نیستید، آموزش کامل نوشتاری در پایین آمده است.
آرگومانها یا پارامترهای ورودی
find_text: کاراکتر یا زیررشتهای است که آن را جستوجو میکنیم.
within_text: متنی است که آرگومان اول را در آن جستوجو میکنیم.
[start_num]: عددی است که مشخص میکند جستوجو از چندمین کاراکتر آرگومان دوم شروع شود. این آرگومان اختیاری است
کاراکترهای وایلدکارت
علامت ?
جانشین فقط یک کاراکتر میشود. مثلاً «ب?ت» عبارتهای «بخت» و «بیت» را پیدا میکند. برای مثال تابع Search زیر، رشتهی “2019”, “2018”, “2017” و … را مییابد.
B1 ⯆ | ⋮ | ✗ ✓ ƒx | =SEARCH(“201?”,A1) | |||||
◢ | A | B | C | |||||
1 | excelut2019 |
8 | ||||||
2 |
علامت *
جانشین رشتهای از کاراکترها میشود مثلاً «ب*ت» عبارتهای «بیست»، «ابتدا» و «ابیات» را پیدا میکند. برای مثال تابع Search زیر رشتهی “excelut2019”, “excelu2019”, “excelpt2019” و … را مییابد.
B1 ⯆ | ⋮ | ✗ ✓ ƒx | =SEARCH(“excel*2019”,A1) | |||||
◢ | A | B | C | |||||
1 | excelut2019 | 1 | ||||||
2 |
مثالها
مثال 1) برای آشنایی با عملکرد این تابع، نگاهی به فرمول تصویر زیر بیندازید.
B1 ⯆ | ⋮ | ✗ ✓ ƒx | =FIND(“ut”,A1) | |||||
◢ | A | B | C | |||||
1 | excelut | 6 | ||||||
2 |
مثال 2) تابع Find نسبت به حروف بزرگ و کوچک حساس است.
B1 ⯆ | ⋮ | ✗ ✓ ƒx | =FIND(“UT”,A1) | |||||
◢ | A | B | C | |||||
1 | excelut | #VALUE! | ||||||
2 |
مثال 3) تابع Search نسبت به حروف بزرگ و کوچک حساس نیست.
B1 ⯆ | ⋮ | ✗ ✓ ƒx | =SEARCH(“UT”,A1) | |||||
◢ | A | B | C | |||||
1 | excelut | 6 | ||||||
2 |
مثال 4) تابع Find زیر جستوجو را از موقعیت 3 شروع میکند و کاراکتر “e” را در موقعیت 4 مییابد.
B1 ⯆ | ⋮ | ✗ ✓ ƒx | =FIND(“e”,A1,3) | |||||
◢ | A | B | C | |||||
1 | excelut | 4 | ||||||
2 |
نکات مهم تابع
در صورتی که مقدار آرگومان سوم (start_num) در تابع تعیین نشود، اکسل مقدار پیشفرض 1 را برای آن در نظر خواهد گرفت و جستوجو را از ابتدای متن شروع خواهد کرد.
B1 ⯆ | ⋮ | ✗ ✓ ƒx | =FIND(“e”,A1) | |||||
◢ | A | B | C | |||||
1 | excelut | 1 | ||||||
2 |
خطاهای تابع
خطای :#VALUE!این خطا در دو حالت رخ میدهد.
۱- اگر مقدار آرگومان سوم (start_num) صفر و یا بیشتر از طول رشتهی آرگومان اول (find_text) باشد.
B1 ⯆ | ⋮ | ✗ ✓ ƒx | =FIND(“t”,A1,8) | |||||
◢ | A | B | C | |||||
1 | excelut | #VALUE! | ||||||
2 |
2- اگر آرگومان اول در آرگومان دوم یافت نشود.
B1 ⯆ | ⋮ | ✗ ✓ ƒx | =FIND(“k”,A1,2) | |||||
◢ | A | B | C | |||||
1 | excelut | #VALUE! | ||||||
2 |